بیبی مَریَم و پرێشتگ
آییا باز دێران پد وابے دیستگ‌اَت، کساس یازده سالا رَند… وتی گُڈّی واب هما وهدان دیستگ‌اَت وهدے اُمری 35 سال اَت و نون آ 46 سالا پیرمَردے بوتگ‌اَت و مرۆچی نێفرالوجی ڈیپارٹمِنٹئے نِپادئے سرا وپتگ‌اَت که چَمّی نزّ بوتنت و آییا وابے دیست.
…….
آییا دیست بیبی مَریَم و پرێشتگ آییئے گوَستئے زَهیرانی پئیما سَهرا اتنت. مُج، دَنز و گُبار پُشتا پَشت کپتگ‌اتنت، لِوار و تَبد و تُنّ آییا دێری اێر بُرتگ‌اتنت و مرۆچی بَشّی جمبرانی ساچانا پێشی ساهگ گوَشئے مدّتێئے ودارا پد آتکگ‌اتنت. آییا دوێن پجّاه آورتنت، آییا بلۆٹتێن هم دوێن شمشت نکرتگ‌اتنت. آییئے 35 سالانی وابئے مُزّ دو آشناێن و مهرمێن چهرگ… بیبی مَریَم و پرێشتگ که کسانیا بگر تان 35 سالئے هَمُک وابانی پند آییا همِشانی نیمّۆنا گوازێنتگ‌اَت مرۆچی یازده سالانی ودارا پد واترّ لۆگا آتکگ‌اتنت.
بیبی مَریَم مدامئے ڈئولا چه پرێشتگا گامے دێما اۆشتاتگ‌اَت، بێترکّ و تئوار، آییئے مودانی سرا ماهکان اێر آتکگ‌اَت و چمّان دراجێن منزلئے سپر اَنگت اێر اَت. آییا بیبی مَریَمئے چمّ دلا نکش کرتگ‌اتنت. چه بیبی مَریَمئے اسپێتێن گدان رُژن بَلگا اَت. آییا اَنچۆ گمان بوت که بیبی مَریَما کرپاسئے پُلّان و مومئے بالۆان هسار کُرتگ‌اَت و وارڈئے تها کاپورئے بۆ هم آتار اَت. آییا دیست بیبی مَریَمئے چَمّ آییئے دیالیسیسئے مِشینا سکّ اتنت. مِشین گَرّ گَرّ کنگا اَت. آییئے دستا جتگێن پئیپ ساه زورگا اتنت و هۆن همے پئیپانی کُمکا چه مِشینا گوَزگا اَت و ساپ بئیگا پد اے دگه پئیپانی کُمکا واترّ کنگا اَت.
اے مِشین آییئے گُٹّگ اتنت و آ همِشانی برکتا وتی کتابئے رێڑیا گِرّان کنگا اَت و دلمانگ اَت که رۆچے نه رۆچے هَجا رئوت و همۆدا وابے گندیت، آسمانا شێنک بنت… گوات په تَبے بیت… برزێن کۆهانی بُنا… رێگستانئے بنداتا… من… اَربی گُد… اُشترئے مهارا و وابئے هلاسیا ساری… شپ کپگا پێسر من رێگستانا گوازێنان و بیبی مَریَما هما کپّا سرَ کنان و پدا چمّگانی بُنزِه، رَهمَتانی ساهِگ، شیرئے جۆ، اِنجیر، تود، بله… بله آییا زانت که هَجئے رئوگ په آییا مزنێن گپّے اَت پرچا که آییئے دوێن گُٹّگان جواب کرتگ‌اَت و آ دیالیسیسئے مِشینئے سرا وتی زندگیئے رۆچان هیلّه بلَه دکّه دئیگا اَت. آییا زانت که آ هپتگێئے تها یک رندے اے مِشینئے دێما اَلَّم هازر ببیت و اے گرانێن و تهناێن ساهتان بسگّیت بله وهدے که آ مرۆچی
په دیالیسیسا آتک گڑا آییئے وهم و گمانا نه‌اَنت که آ وابے گندیت.
…….
بله آ اے گپّئے سرا سکّ هئیران اَت که پرێشتگئے اُمر همۆدا 35 سالئے سرا اۆشتاتگ‌اَت نه کمّۆ سڑکّا اے کپّ نه پُهلا آ دێم، آ هما ڈئول اَت که 11 سال ساری اَت، آییا هۆش اَت که آ و پرێشتگ یکّێن وهدان رُستگ‌اَنت. هَمُک وابا، دوێنان که ڈیکّ وارتگ آیانی شئور، پَدیانک و گوازی یکّ بوتگ‌اَنت. آیان گوَنڈۆییا بگر تان 35 سالئے نێم اُمرئے سپر جتگ‌اَت. دوێن یک اُمرا اتنت، پمێشکا آییا مُدام مارِت که پرێشتگ آییئے دومی برات اِنت و بیبی مَریَمئے کرّا اِنت، بله نێمرۆچی گرمێن ساهتان په آییئے شۆهازا درَ کئیت و آ پرێشتگئے همرنگ نبئیگا پد هم اے گپّئے سرا سَدَّک اَت که آییا آسمانی اُمرے دئیگ بوتگ و دنیایا راه دئیگ بوتگ. آ پرێشتگ زادگے چه آسا جۆڑ بوتگ و اے دنیائے هاکچَکّێن مردم هِچ نه‌اَنت. آ شرتر اِنت. سجّهێن آپ و جمبر زادگ اَنت. آ، چه سجّهێن نگاه و دست جنان برزتر اِنت و آییا مُدام همے مارِت… و آ چه سجّهێن انسانان شرتر اَت، بله…
بله اَسلا چۆ نه‌اَت آییئے سجّهێن اُمر رێڑیئے سرا کتاب بها کنگا گوَستگ‌اَت و کمالا مدام آییارا همے سرپد کرت که تئو درۆگَ بندئے، رێڑیئے سرا کتاب بها کنگ تئیی بَهت اِنت په مردمان چمّ رُمبُڑێن تئیی تلب اِنت تئو اَسلا کتاب بها کنگا، تئو هم بها بوتگئے، بله ترا باورَ نبیت، تئو اے گپّئے منّگا تئیار نه‌ائے، پمێشکا وتی دُنیاے جۆڑ کرتگ، وتگڑێن دُنیاے.
آ مُدام گۆن کمالا اَڑِت، آییا کدی وشَّ نبوت که آ گۆن کمالا دُچار بکپیت، کمالئے لۆگئے رئوگ وتی جاگها، آ کمالئے کلینِکئے نزّیکا هم نگوَست. آییئے لۆگا هرکَس هم بیمارَ بوت، هر ڈئولێن نادراهیێا کَپت، آ دو دو گَنٹه سِوِل اِسپتالئے مچّیا رۆچئے سرا اۆشتات بله کمالی تئوار پرَ نجت. اَسلا آ و کمال جِنّ و گَنداکۆ جۆڑ بوتگ‌اتنت.
و پدا آییا کمال پکار هم نه‌اَت، آییئے وابان آ کدی هم تهنا نکرت و نه آییا کدی گُمان هم بوت که آییا مردمێئے هاجت اِنت… و چه وتی تروزاتکا بئیسهئے چِست بئیگا پد آییا وتی وابانی مانا کسّێئے کرّا نلۆٹتنت و وتی وابانی دنیائے باهۆٹ بوت.
بله مۆسم مدام ساچانَ نبیت، جمبر مدام رهمتَ نبنت. 35 سالئے یک بێگاهێا، آ وتی کتابانی رێڑیا دکّه دئیان لۆگا آیگا اَت که آییئے کَمکا دردے چِست بوت، اِشکر اتنت که تچگا اتنت و پدا اِسپتالئے هلاس نبئیۆکێن سپر بندات بوت و آ بێوس بوت که په کمالا دست شهار بدنت، دنیایی مردمانی مهتاج ببیت. دگه تان یازده سالان کجام سِوِل اِسپێتالئے مردما آییا مپتا دیالیسیس کرتگ‌اَت اگن نێفرالوجیئے داکتر کمالئے سنگت مبوتێن. تئو گوَشتَ کنئے که اگن آ کمالئے تروزاتک مبوتێن، اسکولئے هئیڈماسٹرا آییئے نام اَنچۆ کَشِّتگ‌اَت که تَفریهئے گَنٹیا تئوار کُرت و آ پَشت کپت.
بله آییا مرک مُدام وتی همراه واپێنت، آییئے دلا آ دو مردم اتنت. دوێن سهبا ماهلّه پادَ کاینت، چاهَ ورنت و کارا سرَ گرنت. آییا مدان مدانا وتارا گران گران مارِت. مدام کمالارا گوَشتی که آییا جۆنے بڈّا اِنت و آییئے کۆپگ جهل رئوان اَنت، زۆر جواب دئیگا اِنت و آییا دم په ساهت گِلگَ کرت که کَشئے هچ مردم آییا کۆپگ دئیگا تئیار نه‌اِنت.
کمالا مُدام آییارا لۆگئے آیگئے گوَشت و چاهے وارێنت و کلینِکا رُکست کرت، بله مردم گواه اتنت که وهدے آ راها شت گڑا گِرّان گِرّان اَت چۆ که مردێا جنازهئے تهتئے سرے کۆپگا ببیت و اے دگه بهر زمینا کپتگ ببیت. آییئے لۆگئے مردمان دِگه تَماشاے دیست، آ تهتئے سرا اَنچۆ وپت، گوَشئے آییئے کشا نُنُّکے وپتگ و آ دلوارگ اِنت که وابئے تَها لگت مدَنتی، مکُشیتی. آییئے شَپ سجّها اَزاب گوَستنت و پدا آییا شپانی بێوابیئے ٹێکی رَسِت. وابا آییئے چمّانی ڈسّ بێهئیال کرتگ‌اَت و همے ساهت و سالانی تها آییئے مردمان آ شمشتگ‌اَت. بیبی مَریَم و پرێشتگ چه آییا بێهئیال بوتگ‌اتنت، نه بیبی مَریَمئے کُلئو اَت، نه پرێشتگئے دَرَکّ اَت. نێمرۆچ اتنت که آس اَت، شپ اتنت که برپ اَت. آییا بازێن ماهان ودار کرت، زۆر واب گندگئے جهد کرت، کاگد و کرّاچئے نیّت بَست، بله هچّ په هچّ.
نون وَه آ گندهتر دلوارگ بوت و پدا آییئے دلا هجئے رئوگئے نیّت بَست. آییا کُلُّکے گپت و زرّ مچّ کنگ بندات کرت، بله آییا وتی لۆگئے هچ مردمان هال هم ندات و پدا آ اَت… دیالیسیسئے مِشین اَت و پرّێن یازده سالانی کۆرێن کِشک اَت و اِدا کمال و نِفرالوجیئے داکتر که هردێن دچار کپتنت اے گپّئے سرا اَلَّم جێڑتِش که آ کجام چیزّ اِنت که اِشیارا زِندگ داشتگی، دگه مردم دو سالا رند چه دیالیسیسا بێزارَ بنت و مرکا اَرزانتر سرپدَ بنت، بله اِشیارا گوَشئے سال کَشّگئے همّالی رَسِتگ‌اَت و اِدا هَجا رئوگئے اُمێت رۆچ په رۆچ توانگرتر بئیان اَت. آییا زانت که آ اے شهرئے بندیگ اِنت، آ چه اے شهرا ڈَنّ هم شتَ نکنت، ڈنّ وتی جاگها، آ کمالئے هسارا یله کرتَ نکنت و آییا اے هم زانت که هَمُک مرده‌شامیا آییئے لۆگئے مردم فاتحَها دراجکشتر دئیان اَنت و نون دو سال اَت که آییئے لۆگا چلّے دارگا اتنت بله چلّے اَت که دو سالا رئوگا اَت. بله آ اے گپّا سرپد نه‌اَت که کئے مرگی اِنت. آییا وَه هَجا رئوگی اَت. چۆ مبیت که آ هَجا برئوت و اِدا کسے ساه زورگا بَند بکنت، چۆ آییئے وابانی رنگا.
…….
آ همے گِلگ بیبی مَریَمئے کرّا کنگا اَت، پرّێن یازده سالانی اَبێتکی و دلرنجیان زاهر کنگا اَت و آ نۆکی پرێشتگا جُست کنگی اَت که کجا بوتگئےکه مردمێا آییئے سردێن پێشانیئے سرا دست اێر کرت. آییئے چمّ پچ بوتنت، دیستی داکتر وارڈئے ترّ و تابا آتکگ‌اَت. آییئے کش و کرّئے وارڈئے دوێن هاوس جابِر، نِرس، رِجِسٹرار سجّها گۆن اتنت. داکتر آییا جُست کنگا اَت بله آییئے گۆشان تئوار نرسگا اَت و پدا آییئے دلا داکترا هپتاد سر پِر اَت، آییا داکترئے سرا سکّ بد آیگا اَت. یازده سالا رند آتکگێن واب داکتر و آییئے مردمان وتی هرجان کرتگ‌اَت. آییا وتی چمّ پدا بند کرتنت، آ وتی وابئے شۆهازا در آتکگ‌اَت بله واب مُجان گار بئیۆکێن سڑکّئے پئیما بێگواه اَت. آییا وابی پَدے هم ندیست و په نادلکشّی آییا وتی نێموابێن چمّ کِلَّهے پچ کرتنت.
داکتر اَنگت آییئے سرونا اۆشتاتگ‌اَت، وارڈئے بچک آییئے هۆنئے زۆرا ٹپاسگا اَت و نِرسا هِسٹِری شیٹ گۆن اَت و نبشتها اَڑتگ‌اَت و آییا وتی پجّارۆکے دیست، کمال آییئے نپادئے سرا نِشتگ‌اَت، آییا کمالارا هال دئیگ لۆٹت که تئو درۆگ بستگ که من لاوارسے آن، وتگڑێن دنیاے جۆڑێنتگ، منا بیبی مَریَما یله داتگ، پرێشتگ منی برات نه‌اِنت، منا بێهئیال کرتگی. تئو منی لۆگا کوکّار کرت، منا گنۆکے گوَشت، وابانی دنیائے گۆرپٹّئے نام دات و من، من هچّ نگوَشت، پیسکگ نکرت، منی وابان منا یله داتگ‌اَت منی کرّا شاهد و گواهے نێست‌اَت که من بیاورتێن، منی شۆهازئے در بند بوتگ‌اتنت. بله مرۆچی، مرۆچی منا پدا بشارت بئیگا اِنت که منا پرێشتگانی اُمر گۆن اِنت، من ملایکتانی شهرئے گڈّی سهدار آن که من په ردی زمینا آتکگان، آس منی چمّئے رُژن اِنت، من بلۆٹان اے سجّهێن دنیایا سۆتکَ کنان و تئوِکمال که منی سرا کدی ستک نکرتگ تئیی دلا منی گپّ گنۆکی بوتگنت، مرۆچی من تئیی دێما کوکّارَ کنان، گوَشان که من چه اے هاکچَکێنانسانان برزتر آن، من آسمانزادگے آن، شما سجّها منی مهتاج اێت، منی سئوَبا زندمانئے کار و بار هست‌اَنت، من مبان نه تئو بئے، نه داکتر و نهکه اے اَزابێن گَرّ گَرّ کنۆکێن مِشینَ بیت، من آن که جمبر اِنت، من آن که درۆشم اِنت.
…….
کمالا دیست آ دیالیسیس مِشینئے نێمگا اِشارها اِنت و پدا چیزّے گوَشگئے جُهدا اِنت، گڑا همے سرپد بوت که هسئین آییئے دێرا آیگئے گِلگا اِنت. کمالا هسئینئے نام تئوار پِر دات و پدا اے گپّئے بندیکی دستا کرت که آییا کار بوتگ، آ دزگٹّ بوتگ، داکترئے تیلپونئے هال آییا دێرا رستگ و پدا کمالا اُزر بئیان کنگ بندات کرت. آییئے دلا کمالئے تئوار دورا، چه دیوالێئے هما کپّا پێداک اَت و پدا آییا اَنچۆ گمان بوت که بازێن مردمانی کوکّارئے تها اێر رئوگا اِنت، مێنا کَپگا اِنت. آییا بارێن چۆنکا کمالارا گوَشت: «من تئیی آوازا اِشکنگا نه‌آن.» کمالا وتی آواز برزتر کرت بله هسئینا سما نبئیگا اَت و پدا آ دوارگ واب کپت.
…….
نون آییا دومی برا پدا وابے دیست. آییا بیبی مَریَم و پرێشتگ هم دیستنت. بیبی مَریَم هما رنگا اَت، بله پرێشتگ نون پیر بوتگ، کساس اُمری 46 سال بوتگ‌اَت بله چۆ هسئینئے پئیما پیریئے هرجان بوتگ‌اَت. هسئینا بچکندت. هسئینا کمال وتی زهنئے دَمک و کۆٹیان شۆهاز کنگئے جُهد کرت بله آ بێسۆب بوت، دَمک تَهار اتنت و لۆگانی دروازگ بند اتنت. اِشیا پێسر که آییا وتی چُرتئے مَهری تاتکێن پرێشتگ دێما کِنزت، آییئے دستا لهتێن نۆک سرپتگێن آسُمی پُلّ اتنت، پرێشتگا پُلّ کشئے ٹێبلئے سرا اێر کرتنت. پُلّانی بۆ کۆٹیئے مُجئے تها په هُسئینا مستاگے اَت، بۆا آییئے دل دَم دات و پدا پرێشتگ کمّۆ دێمترا آتک، آییئے نپادئے سرا نِشت، آییئے مودی سمارتنت. دپی پهک کرت. لێتار ساپ کرتنت و دستی زرت، وتی دستانی دلا کرت و سێنگا داشتی. هُسئینا چمّ چِست کرتنت تان دیستی آییئے پادونا اۆشتاتگێن بیبی مَریَمئے چمّان آپ در آیگا اتنت و پرێشتگا وتی سر جهل جتگ‌اَت آییئے مزنێن مود گردنا اێر اتنت و بانزل جهل کپتگ‌اتنت. مومئے بالۆ آپ بئیگا اَنت و کرپاسئے پُلّ آس گرگا اتنت، بله کاپورئے بۆ مست بئیان اَت، گبار و دنز وَدّان اَت و سرجمێن 46 سالئے تها اے ائولی واب اَت که په دل و ستک هسئینا مردمێئے تلب بوت، آییا بێتئواریا مهرمێارا آواز دات، بله آواز آسُمی پُلّانی رمان تان کَّے دێرا راه گپت و پدا آسُمی پُلّانی هئور بندات بوت و آییا مارت که ساهئے زورگ په آییا گرانتر بئیان اِنت و آ ساه زورگئے گرانێن ساهتانی شکار بوت، بله پُلّ اَت که رچگا اتنت، ساه اَت که مان گیشّتگ‌اَت.
دیالیسیسئے مِشین گَرّ گَرّ کنگا اَت، وارڈئے گڑیئے ٹِکّ ٹِکّ وَدّتگ‌اَت، پَنکَها وتی پرّگ تێزتر کرتگ‌اتنت، همے کوکّارانی تها نِرس و وارڈئے بچکانی تچ و تاگ هۆر کپتگ‌اَت. داکترئے پێشانیگئے هێد و کرِچکێن دێم آییئے چمّانی دێما مُجان گپت، مُج اَت که بلاهے اَت، گُبار اَت که دێهے اَت و پدا اَناگت داکترا آکسیجِن ماسک آییئے دپا دات، آکسیجِن سِلِنڈِر اِسٹارٹ بوت، بله آییئے دلئے دریکّگ بند بوتگ‌اتنت، آییئے چمّانی کۆس هما جاگها اۆشتاتگ‌اتنت، چمّئے اُمر کُتّتگ‌اَت. آییا دنیا سپر کرتگ‌اَت.
…….
داکترا گۆن ناکامێن دێمێا وتی مردم چارتنت، سجّهێنانی لُنٹ هشک اتنت. داکترا کمالئے کۆپگئے سرا دست اێر کرت، کمالئے چمّ نمب اتنت، کمالئے وتسرێن دژمن مرتگ‌اَت بله کمالئے چمّی اَرسیگ کرتنت. آییا هسئینئے پچێن چمّ بند کرتنت، 46 سالانی وابئے کندیلی کشت، چادری زرت و هسئینئے دێما پری دات. اے ندارگ که کشئے نپادئے سرا وپتگێن گوَنڈۆئے پیرزالێن همراه دیست، گڑا زار زارا گرێوگا لگّت. آییئے گندگا گوَنڈۆا هم دپ پچ لگۆشت. کمال، داکتر و آییئے اِسٹاف یکپارگی هئیران بوتنت، آیان نزانت که اے پیرزال چیا گرێوگا اِنت؟ هسئینا چۆن پجّاهَ کاریت؟ و اِدا پیرزالا همے گپّ سکّ گیر آیگا اَت که مرۆچی دیالیسیسا ساری اے مردما په مِهر آییئے نێمگا چارِت و په وشّێن تبێا سلامی کرت و گوَنڈۆئے هالی جست کرت، داکتر و کمالا وس کرت که پیرزال بسّ بکنت، بله…
دراجێن ساهتے گوَستگ‌اَت کمالا تان اے وهدی واترّ نکرتگ‌اَت و نه که دگهمردمے و کسے آتکگ‌اَت. پمێشکا مردگ اَنگت اێر اَت. پیرزالئے هیسکارگانیتئوار برجم اَت، وارڈئے تها مِشینئے گَرّ گَرّ بند بوتگ‌اَت، پئیپ یک کِرّ بوتگ‌اتنت، وارڈئے گڑیئے تئوار یکڈئول اَت و کمالئے آورتگێن آسُمی پُلّ پنکهئے گواتا دور شانک داتگ‌اتنت.
