ناگُمان

انگریزی رجانک: فضل بلۆچ

من تلکے آن. منا کِساس سالے بیت که اِدا برزێن کهورێۓ تُلّا درنگ آن. رۆچانی گرمی و شپانی سارتیا، نمب و درُشکان، گوات و هئوران، تبد و لواران منا سکّ نزۆر ترّێنتگ. منی لبّڑ سڑتگ و سِستگ اَنت. نیامدار ورۆکان وارتگ و نال زنگان گپتگ.

من پرچا اِدا بێگوَمی درنگ آن؟ منا په اے هالا کئیا کرت؟ اے دراجێن کِسَّهے.

آ پاریگێن گرماگۓ یکّ وشّ و ساهێلێن سُهبے اَت. بدلا منا و منی اے دگه دوێن همراه چه لچُکّا در کرتنت و دێم په وتی پتۓ ڈگارا رهادگ بوت. آ مارا په چێر کنگا برگا اَت.

منی و منی دوێن همراهانی شپا وپسگۓ جاگه همے لَچّک اَت. بدلا شپا مارا چێرَ نکرت، چێا که شپا مارا پُگُل و مُشک و کڑُکّان سرَپێنت یا مۆر و سلۆران دانَ بُرتنت. پمێشکا رۆچا ما مُلکا مُرگَ گپت و شپا همے لَچُکّۓ تها آرامَ کرت و وتی سرگوَست و کسّهَ آورتنت.

سۓ رۆچ اَت که بدلا منا اَڈّ کرتگ اَت و چێر کنگا برگا اَت، بله من تنینگه هِچّ مُرگ گپت نکرتگ اَت، پمێشکا وتی همراهانی کرّا کمّے پشَل اَتان که آیان بێهساب شکار گپتگ اَت.

شکارۓ گرگا منی بێسۆبیۓ نیمّۆن اِش اَت که ائولی رۆچا من انچۆ سُنّ اَتان که وتسرا وت سرپتان و نِشتگێن مرگان بال کرت و پدا جۆهانا نِشتنت بله منی نزّیکّا نئیاتکنت. هئیر، نون منَ زانان که تلک چۆ ڈَکّ مبیت که مُرگ آییۓ کُبلکۓ دانا بورنت و انگت مسرپیت و چۆ سُنّ هم مبیت که کئوشۓ کَشگا بسرَپیت.

آ سهبی ، بدلا مارا زرت و تچکا سُهرۆۓ جۆهانا آتک که ڈگارۓ گورا پراهێن سیرکگێۓ سرا کۆت اَت. اے جۆهانا بازێن مُرگے آتک. کپۆت، شانتُل، دریچک، پینتۆل و جِنگُلان ابێد برے برے گۆلۆانی سر هم کپت.

انّون جۆهانا لهتێن شانتل و پینتۆل نِشتگ و دانۓ چِنگ و ورگا اَت. وهدے بدل نزّیکّا رسِت، آیان بال کرت و کمّے پسِّندسۆلێۓ سرا نِشتنت. بدلا دوێن تلک بُنا اێر کرتنت و منا چێر کرت. کَنڈّکے جتی و منا همشیۓ تها اێری کرت و وار وارا باری دات. پدا کُبلکۓ سرا گۆن سُسُرّا پِر لچّێنتگێن سُهرۆێن دانی هُپّ جت و درا کرت. منی پُشتی نێمگا لهتێن کڑبّی کانڈێلی اێر کرت تانکه مُرگ منا پُشتکایی مجننت، چێا که ما چه پُشتی نێماگا آێوکێن مُرگان سَکّ سَکّا گپتَ نکنێن.

بدلا آ دگه دوێن تلک هم چێر کرتنت. چێر کنگا رند، مۓ کَش و گوارا وتی پدی گۆن چادرۓ لمبا گار کرتنت که مُرگ ممارنت. چه اِشیا رند بدل جۆهانا گستا یَکّ کلێرێۓ پُشتا نِشت و چمّی گۆن جۆهانا کرتنت.

مۆسم سکّ وشّ اَت. جمبر ساهێل اَتنت و سانتێن کئوشے هم کشّگا اَت. جۆهانۓ کَشّ و گورۓ کلێر و کهورانی سرا نچشتگێن مُرگ چه مۆسمۓ وشّیا مست اَتنت و گۆن وتی وشّێن تئوارا مۆسما نازێنگا اَتنت.

همے وهدا کپۆت باک کنانا آتک و همے برزێن کهورۓ ٹّلّا که انّون من درنگ آن. نِشت. منی دل وشّ بوت که مپرگ باز بئیان اَنت. اِشانی تها من یکّے الّما گران، بله من پێسرا وَه هِچّ مپرگ نگپتگ اَت. بارێن چۆنَ بان؟

من دلا جێڑگا اَتان و مپرگانی جۆهانا نندگۓ ودارا اَتان. بدل کلێرۓ پُشتا نِشتگ اَت و چه ما یکّێۓ سرپگۓ ودارا اَت. مۓ درستانی ودارۓ دمان ودّان اَتنت، بله هِچّ مپرگ بُنا نَنِشتگ اَت. دراه کَش و گورۓ کلێر و کهورانی سرا نِشتگ و زێباێن مۆسمۓ تئوسیپا اَتنت.

آهر، مۓ ودارانی دراجکشّێن دمان کُٹِّتنت. یکّ شانتُلێا چه کهورۓ سرا بال کرت و آتک و جۆهانا نِشت. لهتێن شانتل آدگه تلکانی نزّیکّا اَت و یکّے وار وارا منی نزّیکّا آیان اَت. منی دلۓ دریکّگ تُرند بوتنت و منی هئیالا کلێرۓ پُشتا نِشتگێن بدلۓ هم.

شانتل دان چنان و ورانا ، منی دێما آتک و اۆشتات و په دانۓ جپمپ جنَگا گێگ اَت که همے ساهتا دوێن کپۆتان گُشادیا چه کهورۓ ٹُلّا بال کرت و جۆهانۓ کِرّا آتک و نِشتنت. شانتُل گُڑتنت و بالِش کرت و هما کلێرۓ سرا شُت و نِشتنت که آییۓ پُشتا بدل نِشتگ اَت. گۆن بدلۓ گِندگا آیان پدا بال کرت و دگه سۆلێۓ سرا شُت و نشتنت.

منا کپۆتانی سرا سکّ زهر آتک چێا که اِشان منی دستۓ شکار گپتگ اَت. یکّ برے منی دلا هُلّ کرت که وتارا سرپێنان، بلّی کپۆتَ گڑنت و چه اِدا بالَ کننت و رئونت. اگن یان منی دستۓ شکار براێنتگ ، من هم اِدا آیان چێنکۓ چِنگا نئیلان. بله پدا من چارِت که اِشان چُشێن آسانێن سزاۓ ندئیان. اگن اِدا منِش بال بدئیان، آ دگه ججۆهانے یا مُلکێۓ سرا رئونت و لاپا پُرَّ کننت. شَرترێن سزا همِش اِنت که من چه اِشان یکّے شکار بکنان.

دوێن کپۆت کَش مان کَش لُڈّانا جۆهانے کِرّا گردگا اَتنت. همے وهدا کپۆتانی بال داتگێن شانتُل هم پدا آتک و نِشتنت. منی دل وشّ بوت و کپۆتانی سرا زهر اێر آتکنت. ائولی رندا من آ شرّیا چارتنت. آ ورنا و بینکسێن کپۆت اَتنت. یَکّ نرێنے اَت و یکّ مادگێنے. کَش مان کش لُڈّانا دوێن سَکّ براهدار اَتنت. اے چۆن گَل و شادان اَنت. بێچارگَ نزاننت که ملکموت هر دمان آیانی سراپا اِنت.

یکّ برے منا کمّے بزّگ بوت، بله پدا چه اِشان یکّێۓ گِرگۓ واهگا، زندۓ ائولی شکارۓ گِرگ و همراهانی و بدلۓ دێما وشنام بئیگۓ واهگا منی دل ڈَڈّ کرت.

نرێن کپۆت منی نێمگا آیان اَت و مادگێن آییۓ پُشتا گۆن اَت. منی دلۓ دریّکگ پدا ترند بوتنت. اِشانی تها یکّے منی شکار بئیگی اَت. نون منی و بدلۓ ودارانی ساهت و دمان کُٹَّگی اَتنت. نرێنا منی سُهرۆێن دان که دیست، گامی په من ترند کرتنت و آتک و منی دانی چُمب جت. منی دارُک چه کُبلکا در آتک و من هما دمانا کپۆت گُٹّا گپت.

گۆن منی سرپگا جۆهانا نِشتگێن مُرگان بال کرت، بله گپتێن کپۆتۓ مَٹّ منی سرا چپّ و چاگردا چکُّرکی ورگا لگّت. گۆن منی سرپگا بدلا هم درکّ زرتنت. وهدے کپۆتا بدل آیگا دیست، نزّیکّا کلێرێۓ سرا شُت و نِشت.

بدلا کپۆت چه منی دپا در کرت که مارتۆسگ بوتگ اَت. کپۆتی چارت و بچکندتی. “مژدهوار اۓ تئو، بوَر سُهرۆان.” بدلا بێبزّگێن گالوارێا گوشت و چه گَلا کریشتگے جت.

منا بزّگ بوت. چۆنێن وشّێن زندے اَت، اِشانی. یکّێن ساهتا چۆ کُکّلیانی کلاتا کَرُتک. نون چۆن بێوَس و دلترَک اَنت، بێچارگ. درێگتێن من اے مگپتێن. من په پشۆمانی کپۆتۓ نێمگا چارت که بدلا مُهر داشتگ اَت. نون بدل اِشیا کُشیت ا اِشیۓ مَٹّ گمانَ مریت. اے دوێنانی ناوهدێن مرکۓ زِمّهوار من آن. من اِشانی وشهالێن زند برباد کرت.

من وتا ملامت کنگا اَتان، بله نون آپ چه سرا گوَستگ اَت. بدلا چه لانکا داس کَشِّت و دێم کبلها کرت و په مُرگۓ هلار کنگا گێگ بوت. کلێرۓ سرا نِشتگێن کپۆت نالگا اَت.

سکّ پشۆمان اَتان که من او هۆنِ ناهکّ پرچا وتی سرا کرت. نون من چۆن اِشیا چه ملکموتۓ سَهگرێن پنجگان رکّێنتَ کنان. بله رندۓ هِٹِّرۓ چه دردا وارت. کار وَه هراب بوتگ اَتنت.

بدلا کپۆتۓ تپاد وتی راستێن پادۓ چێرا و بانزّل چَپّێن پادۓ چێرا کرتنت. چَپّێن دستا گُٹّ و سری داشتنت و داسا کپۆتۓ گُٹّا پر مُشانا “بسمِلاه، الّاهُ اَکبر” وانان بوت. چه مرکۓ ترسا کپۆتا وتی چمّ نزّ کرتنت و مادگێن کپۆت بدلۓ سرا چکّرکی ورگا لگّت. داس کپۆتۓ گُٹّا اێر کپت و هۆنان پیژّار بست. کپۆتا پَر پرُّکی جت تانکه سارت بوت.

بدلا چه کپۆتۓ زگرێن هۆنان سۓ چار پِٹّ منی نیامدارۓ سرا پِر مُشت که من شَرتر و گێشتر مُرگ گپت بکنان بله من . . . من پشۆمانیۓ جَمبورێن آسا سُچان اَتان.

چه هما رۆچا رند من هِچّ مُرگ نگپت. هر وهدا که مُرگ منی نزّیکّا آتکنت من وتا سرپێنت و چه اِشیا منی نزّیکّا و جۆهانا چێرێن اے دگه تلکانی کِرّا نِشتگێن مُرگان بال کرت. وتی کرتگێن گُناهۓ گرانێن بارۓ سُبَکتر کنگۓ بسّ همے یکّێن راه پَشت کپتگ اَت

بدلا تان هپتگے کپّێا اۆپار کرت بله تان کدێنا؟ چه منی ناوَهدێن سرپگان یَکّ رۆچے سکّ زهر گپت و منا زۆران کورّاتی. من چه آییۓ دستا لکُشتان و اے برزێن کهورۓ ٹُلّا جَمکێا مان آتکان و چه هما رۆچا بگر تان رۆچِ مرۆچی همِدا درنگ آن.

هر چُنت که هئور و رۆچان منی نیامدارۓ سرا لگّتگێن هۆنانی پۆلنگ شُشتگ اَنت، بله پشۆمانیۓ زومسرێن کاٹارانی ٹَپّ انگت تازگ و آزگ اَنت و هر وهدی که کپۆتێۓ زهیر نالێن کوکوانَ اِشکنان، دلا دردے چِستَ بیت و دراهێن جهان ابێتکَ بێت

چاپ و شنگ: ناگمان (2003، 2012). دارۓ اَپس.

منتوار: گۆشان نکپتگێن تئوار