نبشتانک: سمیه حفیظ

وھدے منی جند ءِ تاوان دیگ بندات کُت منی اُمر پانزدہ سال ات من نہ زانت اے یک رازے کہ منی ایندگہ دزگہارانی تہا اَست اِنت۔ مجگی ناوسی ءَ گوں جنگ ءَ من ءَ وتی جند ءِ تاوان دیگ ءِ نیمگ ءَ بُرت من نہ زانت اے چوں دارگ داں من مزن بہ باں .

دوہزار پانزدہ ءَ داں ہژدہ ءَ منی مجگ ءِ تہا یک جنگے بندات ات ءُ آ وھد ءَ شرتریں کار منی چمّاں ہمیش اَت.

جند ءِ تاوان دیگ وتی جند ءِ ٹپّی کنگ انت بید ءُ تکشی ءِ ارادہ ءَ ۔ اے جند ءِ نا پیمی یا مجگی ناپیمی ۓ یک نشانے چوشکہ پریشانی، انزائٹی، وردن ءِ ناپیمی ھوار اَنت ۔ بلۓ درستاں گیش کہ اے نادراہی ءِ تہا کاینت ایشی ءِ تہا وتی جان ءِ پوست ءِ بُرّگ، کرّگ، سوچگ، زہر گرگ ءُ چیزانی سر ءَ بد برگ درستیں ہمیشی ءِ بھر اَنت .

آئشہ گُل کانود ءِ نودربرے آئی ءَ انچو سما بیت کہ آ وت ءَ تاوان دیگ ءَ انت پانزدہ سال ءِ امر ءَ آئی ءَ ہمے نادراہی بیت مات ءِ گوما نہ ٹہگ ءِ بنیاتا ءُ چوشیں جنگ مدام مات ءُ جنک ءِ نیام ءَ بنت ءُ ہمے داب ءَ جیڑہ مزن بوان بنت .

گُل گوشیت “دانکہ من آئی ءَ گوں گپ مہ کُتیں منی زَہری اَست اَت”،”دگے ہچ نیست ات کہ من وتی زھری ءَ بہ کَش آں گڈا من وتی جند ءِ بُرّگ ءُ سرگ ءِ جنگ گوں دیوال ءَ بندات کُت آ دمان ءَ من ءَ وش بُوتگ پد ءَ من سما کتگ من رداں”گُل چہ وتی دزگہارانی کمک ءَ وش بُوتگ سئِے سال انت کہ آ وتی جند ءَ نوں تاوان نہ دنت .

جند ءِ تاوان دیگ کسانیں مُدتے ءَ وتی جند ءِ وش کنگ انت ءُ چہ مجگی درد ءَ رکّگ انت بلئِے اے مُدامی ئیں نشان یل کنت انسان ءِ سر ءَ کہ است بنت .

دوہزار دوازدہ ءِ ورلڈ ہیلتھ آرگنائزیشن ءِ رد ءَ سالے سینزدہ ہزار مردم وتکشی کن انت ماں پاکستان ءَ ۔ اد ءَ مالی ھرچ ءُ درچ بوگ انت نئیکہ جند ءِ تاوان دیگ ءِ سر ءَ گپ ءُ باوست بوگ ءَ انت ۔ ورلڈ ہیلتھ آرگنائزیشن ءِ رد ءَ بیست ءُ چار ملین مردم ماں پاکستان ءَ نفسْیاتی کمک ءِ زلورت اتنت بلئِے یک ملینے ءِ سرا یک سائیکاٹرسٹے ام آیگ ءَ نہ انت کہ دنیا ءِ تہا کمتریں ھساب ءَ کئیت .

ہر ہما شئِے گوں نفسْیات ءَ بندوک انت ترسناک جوڑ کنگ بیت ڈاکٹر فارح ہاشمی گوشیت آ پرائیویٹ ھیکمے سائیکوتھراپی ئِے “جند ءِ تاوان ءِ دیگ ءِ جیڑہ ءِ سرا گپ ءُ تران نہ کنگ ءِ مستریں نکس ایش انت ما ہمیشی ءَ گیش پیداک کنگ ءَ انت چوشکہ مات ءُ پتانی ڈالچاری، کٹم ءِ بے وڑی، جینڈر ءِ جیڑہ، انسانی ردوم زورگ ءُ کش ءُ کرّ ءِ چاگرد ءِ بے ایمنی درست ھوار اَنت .

چاگردی رسانکدر ءِ یک کردے مان انت ورنائیں مردمانی جان سلامتی ءِ سر ءَ چیا کہ جان ءِ عکسانی چارگ ءَ پد آ وترا تاوان دیگ ءَ بندات کناں لہتیں سال پیسر انسٹاگرام ءُ ٹمبلر اے وڑیں عکس باز شنگ بُوتگ انت بلئِے پد ءَ پابندی جنئگ بُوتگ .

وھدے منی تہا جند ءِ تاوان دیگ بندات بُوت گڈا من چاگردی رسانکدر ءَ اے اکسانی شوھاز بندات کُت ءُ ایشانی چارگ ءَ گوں من ءَ گیش آٹیگ رست .

اے جیڑہ ورناہانی تہا گیش انت ما بہ زانیں ءُ بہ منّیں۔ بیست نودربر ءِ تبک ءَ یازدہ سال ءِ اُمر ءَ بگرداں پانزدہ، سینزدہ سال ءِ زھگانی تہا اے گیش بِیت بلئِے پاکستان ءَ اے جیڑہ ءِ سر ءَ ہچ وڑیں پٹ ءُ پول نہ بُوتگ .

دانیہ ءَ بیست سال ءِ اُمر ءَ وتی تاوان دیگ بندات کُتگ بلئِے آئی ءَ سما نہ بُوتگ کہ آ چے کنگ ءَ انت اولی بر ءَ آ گوشیت وھدے آ نوہ سال ءِ اُمر ءَ بُوتگ گڈا لنٹ ئِے تراکینتگ انت آئی ءِ واستہ جند ءِ تاوان دیگ شرتریں درانگازی بُوتگ ءُ بازیں تجربتانی چہ آ وت ءَ کسانی ءَ لجّیگ کتگ ئِے ءُ کنت .

وھدے ہمے راہ ءَ آئی ءَ را بُرّگ ءِ نیمگ ءَ بُرت گڈا آئی ءَ ہمے ٹپانی وش کنگ ءَ ہسپتال ءَ ام روگ کپتگ آئی ءِ اولی رند ءَ روگ ءَ ڈاکٹر ہچ پریشان نہ اتنت چیا کہ اے اولی مردم نہ انت کہ اے کار ءِ واستہ اتکگ بازیں روچانی الاج ءَ پد آ وش بُوتگ .

یک ھترناکیں چیزے کہ ایرکنگ بوتگ جند ءِ تاوان دیگ مردمانی دلگوش ءَ کاریت اے چہ راستیءَ دُوریں گپّے۔ جند ءِ تاوان داتگیں مردم ءُ کٹم ءَ ٹپاں چیردیگ لوٹاں .

دانیہ گوْشیت ، بازیں مُدتّے ءَ داں منی نُکس ءِ بابت ءَ کس ءَ نہ زانتگ، منی وتکشی ءِ کنگ ءِ راز ءَ اے پدّر کُت۔

ہما نشان کہ پشت کپنت گوں اندوہئِے ءَ بندوک بنت ءُ زّوت وش نہ بنت انسان باز بر ءَ وتی جند ءَ تاوان دنت پہ چُشیں تجربتاںءُ چاگرد ءِ شگان دگے نیمگے .

اولی چیز کہ آئی ءَ دیست گڈا ہمے گوشگ بوتگ کہ ‘بریک اَپ’ بُوتگ زاناں ءُ من چُشیں ام گپ اشکتگ وتی ازم ءَ مارا چیا پیشدارگئِے ءُ وھدے من وھدے وتی ہیال درشان کُت آں اے بابت ءَ گڈا گوشت اش ‘دگے باز چیا نہ کن ئِے ‘ اے وڑیں تہلیں گپ مئِے چاگرد ءِ تہا جند ءِ تاوان دیگ ءِ بابت ءَ نا سرپدی ءَ پدّر کنت .

“ہر ہما کہ جند ءِ تاوان دیگ ءِ بابت ءَ جیڑیت من آئی ءَ تہنا ہمے گوْشگ لوٹاں زندگی ءِ تہا یک وھدے کئیت شما اے چیزاں چہ گوز اِت بلئِے دگنیا روگ نئیلیت، بس کسے کئیت ءُ تہلیں گپ جنت ءُ روت” دانیہ گوْشیت .

جند ءِ تاوان دیگ ءَ چہ درآیگ گران انت بلئِے ناممکن نہ انت اے ہژدری انت کمک زورگ بہ بیت چہ دوستیں مردمے یا ڈاکٹرے ءِ گورا .

بازیں نزّیکیں دزگہارانی کمک ءَ پد من در اتکگ آں چہ اے چیز ءَ اے رد ءَ المی انت کہ پہم، مھر ءُ کمک درکار انت پہ اے چیریں ٹپاّں گوں جنگ کنگ ءَ .

جند ءِ تاوان دیگ ءِ سر ءَ سک کم باوست بیت ‘اگاں ما ایشیءِ سر ءَ گپ ءُ تران مہ کنیں گڈا بزانکہ ما مات ءُ پت، کٹم، پجاّر، جینڈر ءُ ھال اھوال ءِ بابت ءَ گپ ءَ نئیں ” اے جیڑہ ءِ سر ءَ بائد انت گپ ءُ تران بہ بیت .

پبلشد بوتگ: ڈان، ای و ایس، مئے 2021 30،