نبشتاکار: گنی پرواز

انگریزی رجانک: فضل بلۆچ

نبی داد چه سباهۓ نُه بجۓ کساسا یڈّئولا وتی دُکّانا نِشتگا اَت. بله ٹییۓ گێشتر دلگۆش وتی دکّانۓ بدلا گُلشێرۓ دکّانۓ نێماگا اَت، پرچا که اییۓ دکّانا هاسێن گراگ آیگا نه اَت و گُلشێرۓ دکّانا چه گراکۓ بازیا نندگ و اۆشتگا گێگ نێست اَت. آپه اے هبرا سکّ اپسۆزیگ اَت که آییۓ دکّانداریا بیست سال اَت و گُلشێرۓ دُکانداریا شش سالا گێش نه اَت، بله چه آییۓ دکّانا گُلشێرۓ دکّانا باز گێشتر دێمرئوی کرتگ اَت.

“نزانان گُلشێرا کجام کرامات یات اِنت که آییۓ دکّان چۆ دێمرئوی کنگا اِنت؟” نبی دادا چه زهرا تاب و رێس وارت و وتی دلا هئیال کرت: “آییۓ دکّان و منی دکّان هر دو یکّێن دمکا اَنت، دێم په دێم اَنت، یَکّ وڑێن دُکّان اَنت، هر دو جرنَل اسٹۆر اَنت، هر دوێنان یَکّ وڑێن چیزّ مان. آ چه من چیزّ ارزانترا هم ندنت. بله انگت مهلوک آییۓ دکّانا چۆ مۆرا سُریت و منی دکّانۓ جُستا نکنت. اگن آییۓ دکّانۓ دێمرئویۓ رپتار همے ڈئولا ببیت، گڑا یکّ رۆچے کئیت که منا وتی دکّان بند کنگَ کپیت. پمێشکا منا چیزّے کنگَ لۆٹیت.”

یَکّ رۆچے وهدے اۓ سی گۆن لئیویزۓ جمادار و لهتێن سپاهیگا گُلشێرۓ دکّانا پترت، گڑا آ سکّ گل بوت که نون الّما چیزّے بیت. اۓ سیا گُلشێر یکّ کاگدی شکایتێۓ بنیادا شراب و هیروینۓ شپُکیۓ بهتامۓ سرا گپت و برت، بله هِچّ سبوتۓ نرسگۓ سئوبا چیزّے کلاکا رند یلهای دات. و چه آییۓ یله بئیگا نبی داد پدا گمیگ بوت.

دگه رۆچے رَمی گْنڈایا اے ٹیلپونی هالۓ سرا که گُلشێرا نگدی زرّ سَکّ باز هست و آییۓ اگوا کنگ سَکّ آسان اِنت، گُلشێر چه دکّانۓ دێما اگوا کرت، گڑا نبی داد چه گَلا پادان چست بوت که آ رَندی هِچّ نبوتگ اَت، بله اے رندی الّما چیزّے بیت. بله دمانێا رند باز مردم رَمی گُنڈاۓ رندا کپت و گُلشێرش پچ گِپت. چه اِشیا نبی داد گێشتر گمیگ بوت.

چیزّے مدتا رند رمزان بوت. یَکّ سباهے ، آ وتی دکّانا نِشتگ اَت و دلا جێڑگا اَت که اناگها لۆڈِسپیکرۓ سرا جارێۓ تئوار بوت.

“مسلمانان! مجلسِ تحَظِ ختم نبوتا پئیسله کرتگ که آ اے سالا زگریان هِچّ سورتا درۆگێن هجّا نئیلیت و اگن آیان کۆهِ ‘نامرادۓ” رئوگ و درۆگێن هجّۓ کۆشست کرت، گڑا آیانی هلاپا جهاد کنگَ بیت. پمێشکا بیست و یَکّ رمزان شریپا، جامه مسیتا اِجتما بیت و چه بیست و پنچ رمزان شریپا زگریانی دروگێن هجّۓ دراهێن راه بند کنگَ بنت و آیانی هلاپا جهاد کنگَ بیت. هندۓ دراهێن مسلمان اجتما و جهاد هر دوێنان الّما بهر بزورنت و وتی اسلامی پَرزا پوره بکننت.”

اے جارۓ اِشکنگا رند، نبی داد مزنێن پگرێا کپت . چه آییۓ دێما گَل و گَم هر دوێنانی جبزه گندگ بوتنت. تان زنڈێن ساهتێا آییۓ دێما رنگے شُت و رنگے آتک. آییۓ دێم برے رُژنا بوت و برے تهار. بله آهرا کمّ کمّا آییۓ دێمۓ تهاری رژناییۓ چێرا چێر ترّت و اندێم بوت.

چه بیست رمزانا آییا دکّان بند کرت و اجتما و جهادۓ تئیاری شرو کرت. نۆکێن اسپێتێن دزمالے هاس همے رۆچانی واستا گپتی. دو سۓ جۆڑه گُدی شۆداێنت و تئیار کناێنت. وتی جانی شرّ ششت و سپا کرت و ماش و کنگێن برۆتی ٹاپ کرتنت. بله په اے هبرا آسکّ کُهتیگ اَت که آییا ریشّ پِر نێست، پرچا که آییۓ هئیالا چشێن وشّێن رۆچانی واستا ریشّ سکّ زلوری اِنت. دومی رۆچا وهدۓ آییا اسپێت دپّێن پچّ پِر کرتنت، اسپێتێن دزمال سرا بست و هاکی رنگ و نرم نرمێن بوٹ پادا کرتنت و وتارا مان آدێنکا چارت، تَه آییا اجتما و جهادۓ واستا وتی تۆکا ابێد چه ریشّۓ پِر نبئیگا دگه هِچّ ائیب ندیست.

بیست و پنچ رمزانۓ بێگاها سجّهێن هندا آڈهۆر بوت که گُلشێرگۆن وتی دگه لهتێن سیاد و وارسێن زگریاهِ گاڑیێا سوار بوتگ و دێم په کۆهِ مرادا رئوگا بوتگ و ملّایانی یَکّ رمبێا دیستگ. چه همۓ ملّایان یکّێا گاڑیۓ سرا تیرگواری کرتگ و گُلشێر هما ساهتا مرتگ و آییۓ پنچ سیاد و وارس ٹپیگ بوتگ. ملّایانی رمبۓ مزنیۓ سئوبا پئیر کنۆک زانگ نبوتگ. پدا هم لهتێن ملّا گرگ و نزربند کنگ بوتگ.

رمزانۓ گڈّی بێگاه گۆن نۆکێن رنگێا آتکگ اَت. گپتگێن ملّا یله دئیگ بوتگ اتنت. گُلشێرۓ دکّان بند اَت. نبی دادۓ دکّان پچ اَت و چه گراکا دپا در آتکگ اَت. و نبی داد چاڑ چاڑا سئوداییا دلگۆش اَت. انچۆ مالوم بوت، گوَشۓ زانا آ دراجێن مدّتێا رند دکّانداریۓ راستێن لزّتا مارگا اَت.

مجلسِ تحَظِ ختم نبوت پاکستانی اسلامی مرکز انت**

**کوه مراد تربتا زگریانی مزهبی جاه انت

چاپ و شنگ: پرواز، گنی (1995). بێمِنزلێن مُساپر.

منتوار: گۆشان نکپتگێن تئوار