مَھپلیئے اِے رندا پد شاہ بھت پدا ندیست، مَھپلیئے دلا وا باز کَشت په شاہ بھتئے چارگا بله مَھپلیئے جندا نلۆٹت، آییا زانت که من نون دو کٹمئے میانجیا یک راھیان، مبارکیئے رۆچا مَھپلیِش لَڈّێنت، لَڈێنگئے وھدا آییئے پِت و آییئے سرا دست اێرمُشت و آییئے سرا امبازان زورگئے کۆشست کُرت بله مَھپلی پُشتا کنزت، آییا کسا ھم نچارت و گاڑیا سئوار بوت، سال و ماہ جنزان بوت اَنت، گڑا مَھپلی پنچ چُکئے مات بوت بله اِے لۆگا کدی ھم واتر نبوت، آییئے پِت و مات برات آتکنت آییئے چارگا بله مَھپلیئے دل گۆن وتی کٹما ساپ نبوت، آییئے سرا وڑ وڑێن نوبئت آتکنت، بله آییا اُف نکنگئے سئوگند ھم وارتگ‌اَت، ھر وھدا پنت و شگانا آییا گۆش گوات داتگ‌اَتنت. بله انچُش اَت که آییئے مرد گلام بجار آییئے سرا شَرّ اِنت، انچۆ جاک و کوکار و گلام بجار ھم دمبرتگ یک رۆچے آییا وتی جَن و چُک زُرتنت یک جتاێن لۆگیا نشتنت، مَھپلی ھم آسودگ بوت، آییئے ھئیالا منی دراھێن درد و دئور ھلاس اَنت، بله بھت کدرت و آییا چکاسگ بند نکُرتگ اَت، کئواس گوشنت که بھت دستئے لکیرانی تھا اِنت، بله اگن مَھپلیا بزانتێن که بھت دستئے لیکرانی تھا اِنت گڑا آییا وتی دوێن دست گَڑت اَنت. بله گوَشنت که دێمئے کاران کس نزانت، یک رندے پدا بھتا وتی دستئے سَپاهی پێش داشت، کُنٹ بھت که نکنت یاری گۆن کسێا کَئے گِلگ داری، گلام بجار ڈگارانی سرا باز ٹوٹ ورگا اَت، وامدار ھم هست‌اَت، آ سکّ پرێشان اَت، یک شپے آییا کمّو گێشتر وارتگ‌اَت، شپئے انسرگیا آ تَتّران اَت و لۆگا آتک، مَھپلیا آییارا نان دات، نانی ھم وارت، مَھپلی آییئے دێما نشتگ‌اَت، آییا مَھپلیارا چارِت، جَگئے آپ گۆن آپان آییا مَھپلیئے سر و گۆشان جتنت، مَھپلیا ترینز بست.

گلام بجار پاد آتک نه جست نه پُرسے آییا مَھپلیارا دوێن مُٹّان گِپت بانئے چارێن کُنڈان چکَرّێنت و جَتی، چکَرّێنت و جَتی۔۔۔ مَھپلی تھنا امینچُک گْوشگا اَت که منی گناہ و مئیار چے اِنت؟ من ھچ نکُرتگ. بس گلام بجار وتی زھر و ھسدا آییئے سرا درشان کنگا اَت، گلام بجار گْوشگ اَت که کوکار مکن من تئیی سئونان دئیان من ترا بکُشان کَس تئیی نێمگا ھم نئیئیت، انچۆ بزان که تئو یک ڈونڈے اَتئے و ترا گوراگ چُنڈ اَنت، گلام بجارا آییارا ماتی گُھاری ھرچ وڑێن بَد و رَد کُرت، بله مَھپلیا ھئو ھم نکُرت، آییئے ھامۆشی گلام بجارارا گێشتر پُر کنگا اَت، گلام بجار ھمے لۆٹگا اَت که مَھپلی کوکار بکنت، بله مَھپلی ھچ ھم نگْوشگا اَت، گلام بجارا کوکار کُرت و گوَشت، من نون ترا نزوران، تئو منا درکار انچُش نشها گپّی در پێداک نه‌اَتنت، اینچُک کوکارا دپئے لِبزی رچگا اَتنت، چۆ مستێن گۆکا پنشگا اَت، آییا گوَشت، برئو من ترا نزوران ھر جاھے رئوئے برئو. آییا مَھپلیئے دست گِپت تچکا ڈنّا در کُرت. من ترا گْوشان درا چه منی لۆگا تئو زانان بلۆچی سرپد نبئے. مَھپلیا گرێت و گوشت، بجار چۆ مکن منی چُک بزّگ بنت، انّون تئو وتی ھۆشا نه‌ائے گلام بجارا مان گوشت آییارا چپ دستے جَت و گوشتی انّون ھئیال چے گْوشیت که من گنۆکان، تئو گوشئے که بجار گنۆک اِنت و من دگه مردے گِران، تئو بزان یکّے در گێپتگ په وتا بزان تئیی کار ھمێش اِنت، من رئوان کارا تئو بزان وتی دێما سیاہ کنئے ھان۔۔۔ مَھپلی پورہ گنۆک بوت، نه بجار نه منا بجن بله منا بھتام مجَن، گلام بجار مرۆچی پورہ گنۆکیان زرتگ اَت، آییا گۆن کوکارا گوشت، من ترا زوران تئو منی مات و گھار ائے، برئو من تئیی سئونان دئیان، یک تلاک دو تلاک سَئے تلاک برئو تئو منی مات و گُھار ائے، برئو منی مات و گُھار ائے، آ تَتّران تَتّرانا کپت و بێھۆش بوت، مَھپلی وتی جاگها سنگ  سیاہ اَت و اۆشتاتگ‌اَت، آییا وتی گۆشانی سرا باور نکنگا اَت، آییا وه زانتگ اَت که منی بھت منا ھر جاھے درۆھیت بله اِے وڑا درۆھیت اِے سکّێن مزنێن ھبرے اَت، دراھێن شپ مَھپلیا گۆن وانگی گوازێنت رۆچ که در آتک اِے رۆچا مَھپلیئے ویرندانیئےڈکلوہ گۆنت، اِے رۆچا مَھپلیئے ویرندانیئے جار جَت آ بانئے تھا دێم په چێر کپتگ‌اَت، گلام بجار که وتی ھۆشا آتک آییا گْوستگێن شپئے کسّه گیر آتک نون آییا وتی سرا را چانپٹ جَت که اِے کُجئے کارے که من کُرت، بله نون وه بوت، تُک که زمینا کپت نون وه چِنگ نبیت، بله دیگه راھے هست‌اِنت اگن مھپلی ساڑی ببیت گڑا الّما منی لۆگ چه پْرُشگا رکّیت و منی چُک سران سر نبنت، آ ھجالتا بانے تھا آتک مَھپلی اینچُکّ گرێوگ و شانگا دم برتگ‌اَت بانئے کُنڈیا نشتگ‌اَت دێمی سُھر سُھر اَت.

مَھپلی : اِے چۆن نشه اَت که آ زانت منی ماتئے تھت کجام اِنت و جَنئے تھت کجام اِنت، سئون تھنا جَنا دَئینت، مَھپلی نرم نرما وتی پاھاران کشّگا اَت بله آییئے دلا توپان چِست اَت، مَھپلیا گوشت، میر تئو وتی ساد چه منا سِست من چه تئو دگه ھچ نلۆٹان منا اگن تئو چُکّان دئیئے منِش زوران، اگن نه گڑا من انچُش رئوان، گلام بجارا زانت که نون منی کَدئے گپ نه‌اِنت، نون مَھپلی ھم وتی میریئے رَگا آتکگ، آییا گوشت چُکّان ببَر گۆن، مَھپلیا گوشت، شَرّ اِنت. آییا تھنا وتی گُد زرتنت، چُکّ رَندا کُرتنت، تھنا یک نَزرے لۆگئے سرا جَتی، دلایی پر پردکی جَت، بله آییا وتارا نِزّور پَدّر نکُرت، آ لۆگا چه دَر ڈنّا اۆشتات، وتی گوَستگێن وھدی گیر آورت و پدا رھادگ بوت وتی بابیئے ھلکا، آ پدا ھما ھلکا پێداک اَت که یک رَندے کربان کُرتگ‌اَت، بله نون مَھپلی کربان بئیگا پێداک نه‌اَت، کربان بئیگا چه رکّگا پێداک‌اَت، آییا ھئیال کُرت که چینچُکّ جست بنت مردمانی دلئے تھا چینچُکّ جست کن منا دگنیا، بوتَ کنت که منی چُکّ ھم منا جست کننت بله من کسّی پسّئوانی دَئیگا پابند نئیان، من وتی مستر و کستر وتان، نه داد الله و نه شاد الله، نه پُردل و نه مھلب، تھنا مَھپلی اِنت، منی زند دِگران گْوازێنتگ بله نون من وتی زندا وت گوازێنان. نون منی زند بندات اِنت، آ رئوگا اَت و پُشتا چَک ھم جَنگا نه‌اَت، آ ھمے چۆ دور رئوان اَت امینچُکّ وتا چه نزّیک‌تِر بئیان اَت، یک درچکیئے چێرا نشتنت دَمے بالا بَرگئے ھاترا، درچکئے ساھگا نشت گۆن درچکا تِکّهی دات، چمّی بند کُرتنت رۆچ نۆکی سِد و بندئے تھا اَت، جِنگُل و شانتل وتی رمئے ھمراھیا وتی کدۆھان رئوگا اَتنت، کھورانی تاک بند بُئیان اَتنت، جھانئے سرا یک پُرتاھیرێن ھامۆشیے اَت، مَھپلیارا ھم تاھیر رسگا اَت چیا که مَھپلی ھم مرۆچی ھم وتی دگنیایا وتی زندئے تھا رئوگا اَت، اۆدا تھنا مَھپلی اَت و آییئے زند اَت، مَھپلیئے مِتاچ جَل و مَجل بئیان اَتنت، واب آییئے چمّانی کۆسانی سرا آتکگ اَت گۆن ادب اۆشتاتگ، سردێن گْواتے کشّگا اَت، درچک وتی زلپان په نازے سھڑێنگا اَتنت، سمین و سما په لئیبے مَلّگا اَتنت، مَھپلیئے چمّ نێم بال بوت و تاھیرئے لزّتا چه سرپد بئیان بوت، بئیان بوت، بئیان بوت تان چمّی بند بوتنت.