The article below is not in standardized Baluchi. We are currently working on it and will provide an updated version soon.

پرلز فرام دی اوشیئن پروین شیرے کتاب ءِ سر ءَ چمشانکے

زبیده مصطفی

یک جُستے بار بار نبشتہ کاراں کنگ بِیت کہ آ چیا نبشتہ کن انت خوشونت سنگھ کہ انڈیا ءِ نامداریں نامداریں نبشتہ کار ءُ اھوالکارے گوْشیت آ ھال دئیگ، وشّی ءُ مردمانی پاد کنگ انت پرلز فرام دی اوشیئن ءِ نبشتہ کار پروین شیرےپروین شیری امریکی نبشتہ کار ءُ لچّہ کارمایا اینجلو ءِ گپ ءَ گوں اے جُست ءِ پسّو ءَ دنت مایا اینجلو گوَشیت “اندر ءِ نہ گوشتگیں کسّہ کہ تو سگگئِے ایشی ءِ درد ءَ چہ مستریں درد نیست”

شیرے ءِ واستہ اے نہ گوشتگیں کسّہءَ رنگےءَ پدّر بوگی انت ءُ اے درانگازگ شائری، ردانک ءُ اکس کشی ہمے سئِے ایں رنگ ءَ بیت آئی ءَ وتی بے کساسیں درشان ءَ گوں جہد کُتگ کہ آ زبان، ستک ءُ ربیدگ ءِ وڑیں اڑاندانی چوں دیمپان بہ بیت: زمین درستیں انسانانی لوگ انت ءُ تپاکی آواں یکجاہ داریت بلئِے ۔۔۔۔

اکس کشّی چمانی گپ ءُ گال ءِ وسیلہ ئِے ءُ ہچ وڑیں زبان نہ لوٹیت پہ درشانگ ءَ ءُ وتی پیگام ءَ چاروک ءَ وتی سرکنت ہمے پیم ءَ شیر ءِ اکسان ءَ جہانی لوٹے مان انت۔ گرانیں درپشوکیں کاگدانی سر ءَ کشتگیں اکس ازمکار ءِ ہیال ءِ مستریں زیبائی ءَ پیشدارنت بلئِے لبز کہ لچّہ کاری ءُ ردانک ءِ رنگ ءَ دیم ءَ کاینت ءُ زبان ءِ اندری سیمسر است انت مزنیں کساسے ءَ پہ وانوکاں سربوگ ءَ کتاب دوزبان ءَ انت۔ نبشتہ کار اردو ءَ نبشتہ کنت ہما کہ زبان انت ئِے ءُ رجانک ھم کُتگ ئِے داں انگریزی وانوکاں پہ سر بہ بیت ءُ ایرت وان ءِ شیواریں چمّاں اے ” الماس” گیش رژنا کُتگ انت اردو ءَ نبشتگیں اے شائری ءَ ٹورنٹو شھدربرجاہ ءِ پروفیسر بیدر بخت ءَ انگریزی ءَ گوں بلائیں سنچے ءَ کُتگ

ہمے داب ءَ مئِے گور ءَ نبشتہ کار ءُ لچّہ کارے ءِ مارشت اتکگ انت ہما جاہ کہ آئی ءَ وتی چمّاں گوں دیستگ انت آئی ءَ گیشتر زرباری اپریکہ ءُ پیرودوست بُوتگ انت بیست ءُ شش ملک ءِ تہ ءَ کہ آ گَشتگ وتی زند ءِ سپر ءَ

زرباری اپریکہ ءَ ھوار سوئزرلینڈ ھم اے رد ءَ ھوار انت ہمک جاہ ہما ندارگ ءِ ھساب ءَ نبشتہ کُتگ ئِے کہ ہما ھساب ءَ سپر ءِ سوج بُوتگ انت ءُ یک سپرنامگے سما بیت. انچوکہ شیرے گوْشیت “ترّگ ءِ وھد ءَ من دو بھر ءَ بوتگاں یکّے ہما کہ گردوکے وتی دری چماّں وتی گندگ ءَ انت ءُ دومی منی اندر انت کہ من وتی اندری چم ءِ چارگ انت بزانکہ سیمی چم ” آئی ءِ رد ءَ اے وڑیں درشانداب گپ ءَ کسہّی رنگ دنت ءُ زندگی نامہ ءِ جوڑ کنت چہ ءُ سپرنامگ ءِ چپّ ءَ روت اے وانوک ءِ سر ءَ انت آیا اے سان پیداک کنگ بُوتگ یا نہ

بلئِے یکّے چہ اے گپ ءَ شموشکار نہ بیت آئی ءِ چم شیوار ءُ جہل انت۔ ہمود ءَ آ سویٹو ءِ گریبیں کہولے ءِ لوگ ءِ جاورانی بابت ءَ گوَشیت کہ اود ءَ روبرکت ءِ مردماں ارمانی گاؤن ءُ گھچی شیشگانی مردم ءَ یک دُوریں دگنیائِے ءِ ھساب ءَ دیستگ شیرے ءَ ہمود ءَ گریبیں جنکوئِے ءِ ارساں تاسیر دات کہ آئی ءَ وتی بیزگاری دوست بوگ ءَ نہ اَت وتی لچّہ “زہرشانی”ءِ تہءَلچہّ کار گوَشیت“دردءِ تہ ءِ ارسیگیں چمّاں منی زرد ءِ تہ ءَ آسءَ روک کنگ ءَ اتنت آ کوکار ءَ اتنت کہ بچار اِنت ما ھم اے دگنیا ءِ بھر ایں”

شیرے پیرو ءِ بھر ءِ تہ ءَ کوہ ءِ میتگے ءِ تجربْتاں درشان کنت کہ اود ءَ ابرم ءِ زیبائی انت ءُ مردم پژم ءِ ہشک کنگ ءُ لہپ ءِ دوچی ءَ گوں گٹ اتنت۔ بلئِے ہمد ءَ نبشتہ کار اے زندگ دلیں مردماں چارگ ءَ بیت آئی ءِ تہ ءَ ہیالے کئیت کہ ” زندگی بید ء نوکیں آسراتیاں گوں ھم وش بُوت کنت کہ تہنا زرّءِ سوب ءَ بنت”

اے کتاب چو الماس ءِ وڑ ءَ بازیں ساھت کرزیت کہ زوت چِشت کنگ بہ بیت ءُ چمانّ ءَ رژنائی دنت