سئیلاب و مدامیێن وڑا مان بلۆچستانا
نبیسۆک: بالاچ بلۆچ
بلۆچستان یک انچێن زمینے که مدام نگێگێن جاورانی تها اِنت چه ھزاران سالانی آسراتیانی بئیگا ابێد ، هما زمین آ آماچی و بدھالیئے آماچ اِنت
بلۆچستانئے مردمانی زند نگێگێن جاورانی تها اِنت. آ چه زندئے بنّکی آسراتیان زبهر اَنت چُش که نگن و آپ. زھگانی وانگ یک مزنێن لۆٹے په اۆدئے جهمنندان. اے وڑێن جاوران مردم آزمانا چار اَنت و ندیستگێن کمّکے و ودارا کننت بله آزمان هم اے زمینا گۆن نا رزا اِنت. مدامی وڑا اے آزمان وتی کهران همے کڈّک و چمبئیی آنی سرا رێچیت که تهنا آیانی اِنت. سئیلاب نازرکان گێش تاوان دنت بله کئے مئیار بار کنگ ببیت؟ آزمان که برے ڈکاّل و برے سئیلابے کاریت ۔ یا ھما ھاکم که آیان اے زمین همے وڑا کُرتگ که آزمانا هر چے بیت اے زمینئے سرا تاوانے بیت
بلۆچستان چه گواجن و آپا پُرّێن سرزمینے، اے گۆن مزنێن ساوڑیا بندۆکاَنت بله بدبھتی اے گواجن یا کارمرز کنگ نبنت اگن بنت گڑا دگرانی کیسگانی واستا بنت و بلۆچستانا بنیاتی آسراتی نێست و مردم گژن و واریئے آماچ اِنت همے واستا چه برزئے ھستیان چیزّے که ادا کئیت گڑا ادا زئوال بیت
ھئور و سئیلاب ابرمی اِنت مان کُلّێن جهانا بنت بله دگنیائے سکّ کم جاگها اے هئور مردمان بے لۆگ و جاه کنت ۔ دگنیائے دگه کنڈان آیان ھدائے داتگێن اے ٹێکی په مردمانی نپا کارمرز کُرتگ. هئور په کشت و کشارا کارمرز بیت نه که اِشانی نکسان دئیگا.
بلۆچستانا ھمک سئیلابا پد، هما کسّه بندات کنگ بیت ھئیرات و ھکومتی مدت و کمکّانی رنگا بله اے جێڑھانی بنیاتی گیشواریئے نێمگا نرَئونت. و گڈیا هچ نبیت بس ادئے مردمانی ننگ لگتمال کنگ بیت
راستی اِش اِنت که بلۆچستانا کسّی دست سمارگ و دلدۆستیانی زلورت نهاِنت که هم اسیاستدان کنگا اَنت. اے هاکمانی ذمه واری اِنت که آ اے زمینئے گواجنان شرّێن وڑیا کارمرز بکننت تانکه ھئور تاوان مدنت. ھئور په اے زمینا یک میراثے بیت و ادئے نندۆک چه آزمانئے جمبران پدا نتُرسنت.