نبشتکار: هکیم بلۆچ
انگریزی رجانک: فضل بلۆچ

جرگها مُکدّمۓ دراهێن تک و پهناتانی یکّ سرجمێن رپۆرٹے دێم داتگ ات و سپارشی کرتگ ات که دئولت هانا وتی نشار گۆن درامدێن مردێا گپتگ و دوێن همے جاگها کُشتگ اُنت.

سهتیۓ سور گۆن دئولت هانۓ کسترێن برات مهبت هانا دو سال ساری بوتگ ات. سورا شش ماه رند، آییا دَبَییا رۆزگارے رستگ ات. یکّ و نێم سالا رند آییۓ چُٹی بئیگی اَت. آییا هال داتگ اَت که دێمۓ ماهۓ پانزدها، آ دو ماهۓ چُٹّیا آیگا اِنت.

آییئے آیگا چار رۆچ پێسر، آییۓ مسترێن برات دئولت هانا سهتی گۆن آمردا په نارئوایی دیست و دوێنی کشتنت. چه پٹّ و پۆلۓ رپۆرٹا سهرا بوت که کُشۆکۓ گئیر تا باهند کرت، آییا وتی نشار و آییۓ “آشنا” هر دۆین هما دمان و هما جاگها کتل کرتنت، و جرگها گۆن یکّ تئوارا اے گئیرت و لجّۓ کۀش جاهی کرار دات و مرد و زال سیه کار لێکتنت و ڈی سیا وتی اِوارڈ اے پئیما دێم دات که سیه کاریۓ کۆش چۆ اے دگه کۆشان لێکگ مبیت و دئولت هانا کئید و بندۓ سزا دئیگ مبیت.

من مِسل بُنا تان سرا پدا هورتیا چارتگ اَت و شرّیا وانتگ اَت. یکّ گواهے وتی بئیانا گوشیت که اے “آشنا” په وتی اۆلا کا کدیمّۓ گرگا هما بێگاها آیانی هلکا آتکگ اَت. گوَشتی: “ منی دراجێن راهے، من په وتی اُشترا کدێم زوران، بارێن دێما رسیت یا نراسیت؟” دئولت هانا آییارا کدیمّ په بها دات.

مساپرا کدێمّ اُشترا لَڈتنت و رکستی گپت په رئوگا که دئولت هانا گۆن آییا گوَشت: “نون تهارماهی اِنت و جمبر هم سرا اَنت. تئو شپا گۆن ما بجلّ، سهبا بام که دَنت، برئو.” تئو شپا گۆن ما بجلّ، سهبا بام که دنت، برئو.” ورنایا مڑاه کرت. آییۓ منّتی گپت و پاد آتک په رئوگا. دئولتا آ پدا سلاه جت، گوَشتی: “مڑاه مکن، چۆ مبیت راها رد بکنۓ یا نهارێے وڑالی ببۓ.” گڑا ورناێن مساپر جلّت. ما درستان یکجاه نان وارت. هر کَس وتی گسا شت. سهبا مارا سما کپت که مهمانا وتی دست و دێم سیاه کرتگ انت گۆن دئولتۓ براتۓ ورناێن جَنا.

منا باور نبوت که په کترهے و دمانێا مرد و جنۓ آشنایی و دو درامدۓ یکجاهی و دێمسیاهی چتئور اَمَل بوتَ کنت. من گواه و مُلزم و دراه پدا لۆٹاێنتنت. چه مُلزما که جُستُن کرت آییا گوشت: “ساهب! منی نشارا بددستی چه منی براتۓ درملکیا رند بنا کرتگ اَت، چش که هلکۓ زالبولان وتی هلوتان یکدومیا جُست کُرت که سهیتۓ لاپ پرچا چۆ گوات گران انت. کسێا گوَشت که مردۓ بازێن زرّ و سهرانی پێگ اَنت. دگرێا گوَشت که دپی چۆ هِلاریا دراهێن رۆچا رۆمستا اِنت، پێگَ نجنت و لاپَ نرۆدێنیت دگه چے بکنت؟ نله مارا اے گُمان نێست اَت که آ وتی دێما سیاه کنگا اِنت و دراهێن کُٹُمۓ دێما تاپگے لگاشگا اِنت . من آ شپی اگن آ گۆن اے مساپرێن ورنایا مگپتێن. منی براتا وتی لۆگی که لاپ پُّریا بدیستێن، آییا وتی دلا چے گوَشتگ اَت.”

مِسلۓ تها، نه مُلزما و نه ممبران سهتیۓ لاپ پُّریۓ زکر کُرتگ اَت. اے په من و په مُکدّمها نۆکێن و اِهمێن هبرے اَت، گواهی و شۆنکاریے اَت که آییا جرم و جرمۓ اَمَلارا نۆکێن رنگے دات. مُلزم دپِ وت گوَشگا اِنت که منی براتا وتی جن لاپ پُّریا بدیستێن، اییا وتی دلا چے گُمانَ کرت.

من گوَشت: “تئو راستَ گوَشۓ، شرّێن جَن و شیری اۆلاک اَنامتی شئے نه اِنت” دئولتۓ پتا، که مُکدّمهۓ مسترێن گواه و وتی گئیرتمندێن بچّۓ وکیل اَت. بے جُستا گوَشت: “ساهب! منی نشار وت بددستے اَت. هُدا بزانت چه کدی و گۆن کۓ کئیا وتی دێمی سیاه کرتگ اَت. اگن آ شپی گۆن بَگجَتا گرگ مبوتێن، آییا منی پردیسیێن ورنایارا. گۆن آییۓ سر بئیگا لاپۓ کۆٹِک په مِستاگی داتگ اَت. دینبۆان گوَشت که تئیی نشارۓ زهگا دمان و کترهێا داشتگ اَت. اگن ماتی کُشگ مبوتێن، دو چار رۆچا رند الّما ودی بوتگ آَت. شرّ بوت که ما چه ناهکّێن هۆنێا بَچِّتێن.:

لاپ پُّێن زالے که زهگۓ ودی بئیگا دمان و کترهے بداریت چۆن گۆن دمان و کترهێئے مساپرێا “آشنا” بیت؟ آ ماه و نۆکیۓ سندا وتی جندۓ جۆدا جوابَ دنت، گۆن بگجتا چۆن جُپتیَ بیت؟ منا باور نبوت که سهتیۓ مئوتۓ سئوَب یکشپی مهمان اِنت که تهارماهێن شپۓ سیاهیان گار و گمسار بوت. من مُکدّمه کرائم برانچارا دات که اِشیۓ پَٹّ و پۆلا چه نۆکسرا بکنت.

منی دێما دو رپۆرٹ اَنت، یکّے کرائم برانچۓ نۆکسرانۓ پَٹّ و پۆل اِنت و دومی هر رۆچی کرائم رپۆرٹ اِنت. هر دو یکّێن هبرا گوَشگا اَنت. ائولیا سر جمێن پَٹّ و پۆلا رند پکّاییا وتی رپۆرٹ داتگ که دئولت هانا گۆن وتی براتۓ شر رنگ و ورناێن جنا، براتۓ رئوگا رند په زۆر و نارئوایی ناجاهی کرتگ ونێٹ آییۓ لاپ پُّر کرتگ.

آیان هال رست که مهبت هان دو چار رۆچا رند َ کئیت و سَر بیت. دئولت هانا تُرس مان دلا کپت که اییۓ برات لۆگیا لاپ پُّریا بگندیت، آییا الّما جُستَ کنت و جَن آییا هکّێن هالا زلورَ دنت. گڑا په آییا هئیر نه اِنت. آییا په وتی سیه کاریانی چێر دئیگا بێچارگێن مساپرێن بگجت ناهکّا سیه کار کرت، مساپر، بانۆر و کۆدک دێمهۆنی داتنت که بلکێن آیانی هۆن آییۓ سیه کاریا گار بکنت.

دومی رپۆرٹ هالَ دنت که مهبت هانا وتی برات دئولت هان کُشتگ که آییا پکّاییا مالوم بوتگ که آییۓ درانڈێهیۓ وهدان، آییۓ براتا آییۓ ورناێن جَنۓ گوَرا وتی دێم سیاه کرتگ.

چاپ و شنگ: بلۆچ، هکیم )2000). آسئے چَهر. بچار چێرنبیس 53.

منتوار: گۆشان نکپتگێن تئوار