نبیسۆک: ازیز دادیار

مان اے نبشتانکا واجه ازیز دادیار پێشَ داریت که بلۆچی لبزانک و زێملا مان رۆکپتی بلۆچستانا چۆنکا رست و ردۆم گپتگ. ادا گێشتر وش‌الهانێن شائر و پهلئوانانی بارئوا هبر کنگَ بیت و واجه ازیز پێشَ داریت که اشان په بلۆچی زبان، لبزانک و زێملئے دێمرئویا چۆنێن کردے بوتگ. اے نبشتانک سئے بهرا اِنت که ائولی بهر ادا په وانۆکان پێش کنگَ بیت.

اولی بهر

ـوتیــــا جانئے منـــی هچکَس بزان کُشتَ نکنت

کنت اگن یکّے، وتی رسواییا شُشتَ نکنت

شهـــدَ رێچیت جانئے بستانا منــی کئومی زبان

دل پـرے شَهــدا کدی چه دژمنا پُشتَ نکنت

بوتَ کنت که زندگێن کئومانی زبانئے باگ و بند، آیانی شئیر و ادبئے بستان، یک گوَنڈێن یا بازُکێن وهد و زمانگے، زۆراورانی زُلمئے اسپ و ستورانی پادمال و لپاشان بنت، بله هچبر گار و گمسارَ بنت.

درد و دۆرانی آماچَ بنت، زردَ تَرّنت و گیمّرنت، بله بێرانَ نبنت. بلۆچی زبان پکّا یکّے چه جهانئے هما زبانان اِنت.زبانے که گێشتر چه پنچ سدیا، آییئے باگ و بندانی دْرچک و سبزگانی سرا، چه هچ سرکار و هکومتێا، کَترهے آپ نرستگ و آیانی مِهرئے جمبر ترهئوریا نگوارتگ و زبانئے نُکّ ترّ نکرتگ.

نبیسگا هم یل کن، اگن جاهے شائر و گُشندَهے ودی بوتگ، تانکه آییئے لُنٹان ترّ بکنت، کُلی‌کَمپێن جێلا دئور داتگ، جئورێنتگ و گْرنچێنتگ، چش که گۆن سَرشائرێن گل هان نسیر و آ دگه ادب‌دۆستان کرتگش.

چه بهمنئے انکلابا یک سال پێسر، ما پهرئوئے لهتێن رۆشن‌هئیالێن بلۆچان شئور کرت وتی نامدارترێن گلوکارا بلۆچستان یونیورسیٹیئے استاد و دربرۆکان پێش بدارێن.

گڑا ما سربازئے کئورا وتی کرار اِشت. چه اُستاد و دربرۆکان دو بَس پُرّ بوت و کرارئے سرا آتکێن. ما هرچے ودار کرت که هۆت کمالان، وتی شئیروانیئے کارئے سرا بیئیت. آ نئیاتک.

گڑا من گاڑیے نئول کرت و هۆت کمالانئے رندا »دشتیاریئے بندسرا،» شُتان. گوَشتش دگه نێمگے شتگ و گوَشتگی من <>

اے دوێن نمونه، شرّ پێشَ دارنت که اے زبان، گۆن سجّهێن آ پئیمێن زلم و زۆران و اے ڈئولێن ترس و بیمّانی تێگئے چێرا بئیگاچۆن زندگ اِنت.په آییئے دێمپانیا، نه تهنا بلۆچانی جندا وتا چاڑکّئو داشتگ و شێرَزالی و بامَردی سرێن بستگ، جهانئے هپت زرا آ دست، سویڈنئے اوپسالا یونیورسیٹیا اے زبان، یکّے چه جهانئے هما زبانان پجّارێنتگ که زندگ بئیگئے لاهک اِنت.

پمێشکا وتی در و دروازگ په اے زبان و آییئے لبزانکئے هۆشامیئے گار کنگا پچ کرتگ‌اَنت و په آییئے سرسبز دارگا، مزنێن زبانزات و پرێشتگێن بانُک، داکتر کارینا جهانیا اے زبانئے شئیداێن بچّ، وتی انسانی مِهرئے ڈالشاهێن بانزلانی چێرا ساهگ کرتگ‌اَنت. اے زبانئے سکّی‌سۆریانی گپ، جِتا و سرجمێن کتابے لۆٹیت و آییئے تهلێن سرگوَستا، مان یک گوَنڈێن نبشتانکێئے دامنا جاگاهَ نبیت. مئے هر سئیێن بلۆچستانان، بزان پاکستان و اێران و ائوگانستانا، تان سال 1947آ، هچ کتابے چه بلۆچی زبانئے آبان، بزان الپبایا چاپ و شِنگ کنگ نبوتگ‌اَت.

رۆدراتکی بلۆچستانا، بلۆچانی کئومی زرمبشت چه هندوستانئے آزاتیا رند بنگێجَ بیت. گۆن سیاسی جدّ و جهدان، بلۆچی زبانئے مزنێن جێڑه و جنجال چِستَ بیت و بلۆچانی ائولی سیاهگ و نبیسگ بُنگێجَ بیت. تان گڑا بلۆچانی سَرشائر گل هان نسیرئے شۆرشی نَشید و انکلابی سئوتانی شئیر، رۆدراتکی هاکا راهَ کپنت.

واجه سربازی، مئولوی ندئوی، سئید هاشمی و واجه سدّیک آزات ودیَ بنت و بلۆچی نبشتانکئے کاروانا لهم لهما دێم په کَسانێن چمّگێا رهشۆنَ بنت. گڑا آیانی پدا، کئومی لهتێن آمیێن گُشنده و گلوکار، چش که واجه پئیز، سبزل و ستار و شپی، جاهَ جننت و کئومی گَمناکێن زندمانئے تارۆکێن شپنندیانی مهپلا، گۆن وتی وشوانیانی رۆکێن کنڈیلانَ شهمێننت.

بله بژن اِنت که مئے رۆکپتی بهرا، چه اێرانئے مشروته نامێن مزنێن انکلابئے هئور و جمبران، مئے سرا یک ترمپے هم نکپت و مئے شئیر و ادب و نبشتانکئے هینّارک و هُشکاوگێن پٹّا، چه اے چیزّان هچ یکّے گندگَ نبوت و اێرانئے سرزۆرێن هکومتا، مان وانگئے هر پڑا، تهنا یک زبانێئے بۆرَ تاچێنت.

اے دابا، ما اێرانی بلۆچان، سی سال چه پاکستانئے اڈ بئیگا رند، رۆدراتکی بلۆچانی شئیر و سئوت و ساز و زێمل اشکتنت. اێرانی 1337آ، رند اَت که کسرکندی واجه پئیزئے <<مشکتی مئیرک،» گراماپُنئے سرا گۆش دارگَ بوت.

اے نبشتانک دێما رئوان اِنت…