یک ڈگاریا دو کائیگرێن گٗۆک مِڑگا پاد آتکنت ۔ ڈگارئے لمبا یک نمبگێن ھاکیئے چێرا پُگُلان وتی ھنکێن کُرتگ اَت ۔ وھدے جنگا تْرندی آتک گڑا یک پیرێن پُگُلے چه تُرسا لَرزگا لَگّت ، آ دگه ورناێن پُگُلان جُست کُرت که تئو پرچیا چُش لرزگائے ؟
گڑا پیرێن پُگُلا په لرزگی گْوشت _ ” منی براتان شما سرپد نهاِت ، اِے مِڑگا پد یک کائیگرے بَگا بیت و تَچیت و تچانا آییئے گْۆکی پاد مئے سرا کپان بنت و ما ھاکان اێر بُکێن و مِرین _“
دمانے نگْوَست که چه ھمے گْۆکان یکّے بَگا تَرّت و جِست ۔ گْۆک تچگا دێم په ھمے نمبگێن ھاکا آتک و پاد لپاشانا شُت که چا اِشیا بازێن پُگُلے مُرت ۔

پَنت :- گْوَشنت که ” دو بلاہ وھدے کہ مِڑیت گڑا کسانێن پاد لپاشانی دپا کاینت _“