نبشتہ کار: او. ہنری

آسٹین ءِ گوریچی ءَ یک شرپمندیں کھولے نشتگ ات اے کھول جان اسنودر ءُ آئی جن ءُ پنچ سالی جنک ءَ گوں ھور ات۔

یک شپے جان اسمودر ءِ جنک ءِ لاپ ءَ دردے گپت، جان اسمودر شھر ءَ درمان ءِ واستا رادگ بوت-

ے پد ءَ واتر نیاتک۔

وھد گْوزان بوت، جنک اوں مزن بوت بلے اسمودر ءِ ھال نیست اَت۔

اسمودر ءِ بیگواھی ءَ آئی جن سک پدرد بوت ءُ سَے ماہ ءَ رند سیر ئِے کت ءُ چداں لَڑّ اِت سان اوٹینیو ءَ نشت۔

جنک ءِ اوں سیر بوت ءُ چیزے سال ءَ رند آئی ءَ اوں پنچ سالی جنکے بوت۔

جنک ھما لوگ ءِ تہ نشتگ اَت- یک شپے آئی پت چہ ھمے لوگ ءَ پہ درمان ءِ واستا شھر شت ءُ واتر نیاتک۔

یک شپے پینسی ءِ لاپ ءَ درد کت، اجب ءُ ھیران کنوکیں ھبر اِش اِنت ھمے شپ ءَ اے کسانیں جنک پینسی ءِ پیرک اسمودر ءِ سالروچ اِنت۔

” من شھر ءَ روان ءُ پینسی ءِ واستا درمان کار آں” جان اسمتھ گْوشت

” انا۔۔۔۔۔ انا۔۔۔۔۔ تو مرو” آئی لوگبانک ءَ گریت ءُ گْوشت، ” اگاں تو برو ئے تو اوں گار بئے ءُ واتر نہ بئے”

جان اسمتھ نہ شت مرد ءُ جن وتی چک پینسی ءِ سرون ءَ نشت اَنت۔

پینسی ءِ لاپ ءِ درد گیش بوت، جان اسمتھ پد ءَ شھر ءِ روگ ءَ پاد اتک بلے آئی جن ءَ مکن کت۔

اناگہ ءَ دروازگ پچ بوت، یک اسپیت ریشیں کماشے کوٹی ءِ تہ پترت۔

“پیرُک اتک۔۔۔۔ پیرُک اتک” آئی جنک پینسی ءَ گْوشت، پینسی جان اسمودر ءَ پجّا آؤرت۔

جان اسمودر چہ وتی کیسگ ءَ درمان درکت ءُ یک استانے پینسی ءَ دات-

آئی لاپ ءِ درد ھلاس بوت۔

“بہ بکش اِت من ءَ کمیں دیر بوت، من پہ ٹرام گاڑی ءِ ودار ءِ نشتگ ات آں” جان اسمودر گوشت۔